Spaanse belasting belast schaarse centen

Met het gesloten Europese geldkraantje (Centrale Europese bank), Spaanse banken die het geld -heel vriendelijk- niet naar klanten en bedrijven laten doorstromen, de dreiging van een verlaagde rating door de lage Solvabiliteit van de Spaanse economie en een stijgende morosidad* wordt het geld in Spanje nog schaarser én duurder.

Aznar had gelijk: Spain (spreek uit als ´Espeen´) is different. De Spaanse centrale bank en overheid reageren net zo snel als dat een net geverfde muur droogt.

Eén maal raden wie hier de dupe van is.

¡Correcto!... de consument.

En met wat Engelstaligen de ´icing on the cake´ noemen gaan we in 2010 meer belasting over ons Spaargeld betalen. Uiteraard vallen hier ook behaalde rendementen in spaar- en beleggingsconstructies onder.

We nemen afscheid van de vaste 18% en verwelkomen onder het mom van ´een goed begin´ op 1 januari het percentage 19 voor de eerste €6000 aan ganancias & plusvalías en 21% voor rendementen die daarboven uitvallen. Hieronder volgt een rekenvoorbeeld ter illustratie. ¡Feliz año nuevo!

*Achterstallige betalingen op kredieten

Persmuskieten & Powerplayers in de Spaanse sprookjeswereld van geld en banken

Er was eens (Érase una vez....)... een land dat geregeerd werd door een grote boze wolf. Deze wolf had de democratie verworpen en wordt vandaag de dag vooral herinnerd als een beest wat iedere vorm van oppositie hardhandig de kop in drukte.

Onder het economisch vergrootglas zien we echter dat de man in kwestie (beter bekend als ´Franco´) ambitieus en carrière-georiënteerd was. Met 23 lentes was hij reeds kapitein en met 35 jaar was hij de jongste generaal van het Spaanse land. Onder Franco´s bewind kende het land een periode van stabiliteit en enorme economische groei. De welvaart nam toe en dit leidde in de jaren ´60 tot een nieuwe middenklasse.

Op de hindernisbaan naar de top stond één politieke beweging (de Falange), waarvan de leider in het gevang zat. Toen deze geëxecuteerd werd, werd dit stilgehouden voor de buitenwereld waardoor er geen nieuwe leider binnen die beweging gekozen werd. Franco liep op z´n gemak de hindernisbaan af en greep de macht. Dit was praktisch en doeltreffend. Het NIET-informeren kan tot macht leiden... Interesante...

De strategie van het niet-informeren (verder dan dat zal ik de vergelijking niet trekken) is op grote schaal toegepast door de banken en spaarbanken (cajas). Santander, BBVA en La Caixa zijn de sterspelers (lees: kampioenen in het niet-informeren) van de sterkste industrie in het moderne Spaanse sprookjesland. De Banco de España verplicht de banken om transparant

te communiceren maar voert vervolgens geen controles uit.

De beste, realistische rapporten en cijfers over de situatie van het Spaanse geld en de banken zijn afkomstig van buitenlandse bedrijven (marktonderzoek bureaus en consultancy firms) die in het Engels communiceren. Dat is jammer want laten de meeste Spanjaarden nou net geen Engels lezen.

Wanneer consumenten niet kunnen vertrouwen op de kracht van de Banco de España, de Spaanse banken, buitenlandse teksten en ook niet in aanraking komen met WernerFinance (ejem....), dan is hun enige uitweg naar informatie de Spaanse pers.

De Spaanse pers is veelal niets meer dan een ander sprookjesboek waarbij de banken als de gebroeders Grimm optreden. De Spaanse pers vermoeit ons al 3 jaar met het nieuws dat de Spaanse bankensector zo sterk is. Vaak (lees: heel vaak) zijn pagina vullende artikelen volledig gebaseerd op een rapport of onderzoek van Caixa Catalunya, BBVA en branchegenoten die allemaal hun eigen onderzoekafdeling hebben!

De persmuskieten nemen alles klakkeloos over wat de banken dicteren zonder ook maar enige onafhankelijkheid uit de pen te laten vloeien. Voorbeeld: 29 november: een pagina vullend artikel over de huizenprijzen die gestabiliseerd zouden zijn. Tussen neus en lippen door wordt genoemd dat het stuk gebaseerd is op een rapport van de SPECIALISTEN van de onderzoekstak van Caixa Catalunya. Op 3 december kunnen we echter in een klein persbericht lezen dat de Spaanse huizenmarkt nog voor 27% overgewaardeerd wordt en dat er nog 1,5 miljoen huizen op voorraad liggen...

Caixa Catalunya heeft net als andere banken huizen in portfolio waar ze vanaf moet. Ze heeft dus baat bij het afremmen van de huizenprijzen. Rapportjes en artikelen kunnen daarbij helpen, maar die horen niet in de nationale pers thuis. Het niveau past nét tussen Roodkapje en de rattenvanger van Hamelen met zijn fluit.

En ze leefden nog lang en gelukkig en WernerFinance blies het verhaaltje uit.

Rendementen in Spanje uit het verleden....

... bieden ook geen garantie voor de toekomst. Dit zinnetje wat je in Nederland bij iedere commerciële uiting van een financieel bedrijf hoort of leest moet hier nog uitgevonden worden. Spanje loopt achter.... qua service niveaus, qua economie en qua bescherming van de klant.

Tijdens mijn werk als adviseur blijft het mij verbazen hoe slecht men geïnformeerd is door de financiële instellingen die keer op keer bewijzen grijpgrage geldmachines zonder inzicht en kennis van zaken te zijn.

Van de week ben ik bij filialen van BBVA en Bancaja naar binnen gelopen. Ik had €10.000 en of de dame (BBVA) en heer (Bancaja) in kwestie misschien suggesties voor mijn spaarcentjes hadden....

Uiteraard hadden ze die: DE-PÓ-SI-TOSZzzzzzzzzzzz.... vermoeiend vind ik dat.

Zonder een profiel op te stellen of naar spaardoelen etc. te vragen wilden ze mijn geld als ´pasivo´op de balans van de bank parkeren opdat deze er leuke rendementen mee kan behalen terwijl ze mij afschepen met een reële interest van 1,8%.

Ik gaf aan dat ik mijn geld in beleggingsfondsen wilde investeren. Dat vonden ze riskant, want je wist immers nooit wat de beursen gingen doen. Dat klopt inderdaad, ..op de korte termijn. Je hebt echter ook nog zoiets als de middellange- en lange termijn die altijd rendabel zijn (European & Global) aangezien de economie zich evolueert. Noem me eigenwijs maar feiten en fictie weet ik goed te scheiden.

Na mijn aanhouden (de aanhouder wint) adviseerden ze mij in beide kantoren(!) in de IBEX-35 (de Spaanse beurs) te investeren. Ibex-belegginsfondsen hadden immers 31,3% rendement gegenereerd over de laatste 11 maanden.

Ook daar hadden ze gelijk in. Die stijging is echter veroorzaakt door een 6-tal bedrijven en die gaan het IBEX-karretje voorlopig niet meer trekken... Met een werkloosheidscijfer van 18,9%, een schuld van banken aan bouwbedrijven die over de laatste 8 jaar met 850% is gestegen en een zogenaamde morosidad (achterstallige betalingen) van 5% die in werkelijkheid veel hoger ligt is de Spaanse stier voorlopig even uitgerend. Die rendementen van gisteren liggen immers in een grijs verleden.

Tijd om naar het heden en de toekomst te kijken. De Deutsche ekonomie heeft zojuist voor de 2e keer op rij haar BNP (Bruto Nationaal Produkt) zien stijgen, de Europese inwoners krijgen vertrouwen in het herstel van het oude continent en de VS en Japan tonen ons het eerste herstel. Dat is goed nieuws.

Zonder straks achter de feiten aan te lopen investeer ik op persoonlijke titel in Europese- en wereldfondsen. De Europese economie zal niet explosief verbeteren in een jaar tijd, maar geef het die middellange termijn en je behaalt leuke rendementen in de toekomst. Velen zijn op zoek naar het ´fondo bomba´, maar die hebben het niet begrepen: een fonds is niet ontwikkeld voor de korte termijn.

Spaans koopgedrag op z´n Amerikaans; financiering

Als in het wilde westen komen er steeds meer aanbieders van ´koopwaren´op de markt terwijl de controle op deze aanbieders zich in tegengestelde richting ontwikkelt. Het kopen wordt steeds spannender. Door de prijsinflatie dalen de prijzen en op onze weg in de commerciële jungle maken bedijven het ons steeds makkelijker om die produkten te kopen die we eigenlijk niet moeten kopen. Wat bedoel ik daarmee?

Wanneer de cijfertjes op je bankrekening het niet toe laten om die aankoop te doen die je voor ogen hebt (het kopen van een woning reken ik hier niet mee) is het misschien het overwegen waard om de aanschaf uit te stellen. Het is het eenvoudigste rekensommetje:

inkomsten - uitgaven moeten groter dan o zijn...

Voor de mensen die dit wiskundige hoogstandje onder de knie hebben én besloten hebben om geen lening bij de bank los te peuteren of om het plastic kaartje waar crédito opstaat uit de portefeuille te trekken (¡chapeau!) hebben de Media Markets, PC City´s, meubelzaken en onze geliefde el Corte Inglés voor ons een hemels oplossing verzonnen: we mogen in termijnen betalen zonder interest te betalen! Wat onzettend aardig...

Zit hier iets achter? Claro que sí.

Ten eerste is het product duurder geprijsd (het Engelse hof is al overpriced, dus tel je verlies met een financieringsregeling die ´gratis´ is maar na) dan gebruikelijk is, maar dat maakt je niet uit door de regeling die je geboden wordt.

Binnen termijn x wordt je geacht de totale prijs van je aanschaf te betalen. Zonder dat het duidelijk uitgelegd wordt heben we te maken met een financieringscontract dat veelal wordt doorverkocht aan een financieringsmaatschappij (veelal onderdeel van een bank). Volgens de statistieken worden 75 tot 85% van dit soort contracten niet op tijd afbetaald en dat is business!

In de kleine lettertjes van contracten van bovengenoemde bedrijven (klanten van Werner Finance) heb ik veelal 24% kunnen lezen. Wanneer mensen niet binnen de afgesproken termijn betaalden gingen ze 24% interest betalen!

Enig idee wat dat mooie plasma scherm à €2.500 wat in 3 jaar betaald mag worden kan kosten? €2.500 x 1,24 x 1,24 x 1,24 = € 4.766 en 56 céntimos. Muchas gracias.

Tip: laat dat plasma scherm staan en kijk die wild west film op je huidige tv. Caveat emptor: laat de koper op z´n hoede zijn.

SWAPS: Sonder Waarschuwing Aan Particulieren Slijten

Vorige week stuitte ik zowaar op een 'nieuwe wanpraktijk' in het Spaanse bankwezen. Bankdirecteuren (!) die en masse de zogenaamde (rente) SWAPS als verzekering tegen een rentestijging verkopen.

'SWAP' is overigens geen acroniem voor de door mij verkeerd geZpelde titel van dit beschaafde stukje kritiek.

Een SWAP (op z'n Castiliaans : permuta financiera) is een derivaat, wat we in beschaafd Nederlands een afgeleid product noemen. Bij een SWAP wordt er gespeculeerd met de fluctuatie van een onderliggende waarde, wat meestal een rente type betreft.

Simpel gezegd verruilen twee partijen een risico of kasstroom en deze twee componenten worden ook wel de legs van de transactie genoemd. Daarnaast wordt een bandbreedte afgesproken waartussen de onderliggende waarde (het rente type) mag schommelen. Wanneer er buiten de bandbreedte geschommeld wordt kom je als klant in de speeltuin van de bank en daar kan je ieder spel spelen wat je wilt. Onthoud wel: de bank wint altijd...

In een periode dat rentestijgingen een hot topic waren, werden SWAPS als warme broodjes ('Pas op ze zijn heet!') verkocht als -zoals eerder vermeld- verzekeringen tegen rentestijgingen. Nu de rentes flink gedaald zijn (en historische dieptepunten behalen) moeten de SWAP-klanten diep in de buidel tasten. De risico's zijn zoals gewoonlijk niet /nauwelijks uitgelegd én dat terwijl het een hoog-risico produkt betreft!

De boetes die betaald moeten worden om van dit produkt af te komen zijn torenhoog en zelfs bankdirecteuren weten in een rechtzaal niet uit te leggen hoe deze berekend worden.

Mocht je (Spaanse) mensen kennen die momenteel gebukt gaan onder dit fenomeen, laat ze dan contact met mij opnemen (info@wernerfinance.com). We hebben een associatie opgericht waar momenteel 500 gedupeerden lid van zijn.

De huidige situatie van de Spaanse banken: geen visie

Een jaar geleden werd het Spaanse bankwezen internationaal geprezen. Het zou het sterkste en gezondste systeem in de wereld zijn. Yeah right..... (zei ik toen al).

Er wordt gesproken over visie met betrekking tot het feit dat Spaanse banken weinig besmette subprime (hypotheek) pakketjes gekocht/verhandeld hebben. Er wordt even vergeten dat Spaanse banken die pakketjes niet hoefden te kopen aangezien de interne markt veel hypotheken verhandelde.

Daarnaast was de enorme Spaanse vraag naar hypotheken alleen maar mogelijk dankzij de euro, die lage interestpercentages realiseerde. In het kort: geen visie (proactiviteit), maar een vrij gelukkige samenloop van omstandigheden (reactiviteit).

De uitstaande bankenschuld aan de constructie sector is over de laatste 8 jaar gestegen met 850% terwijl de huisprijzen slechts met 10% gedaald zijn. De banken zijn momenteel de grootste huizeneigenaren in Spanje en zij houden de prijzen kunstmatig hoog door de looptijden van hypotheken systematisch te verlengen. Plat gezegd, heet dat ´uitstel van executie´. Met een werkloosheids- cijfer van 18,9% is de situatie onhoudbaar.

Mensen zonder banen kunnen hun leningen niet aflossen wat een stijging van de morosidad (=achterstallige schuldbetalingen) teweegbrengt. Banken ontvangen hierdoor minder geld. Daarnaast heeft de Centrale Europese Bank de geldkraan dichtgedraaid wat de falta de liquidez (tekort aan cold hard cash) verder opstuwt.

De piek van morosidad wordt historisch gezien 4-5 trimesters na het diepste punt van een recessie behaald. Dit diepste punt bevond zich in maart. In maart/mei 2010 krijgt de Spaanse bankensector dus de grootste klap. Boemm!!! Mogelijk gaat een enkele entiteit knockout.

De Cajas participeren op die fatale klap door te fuseren, maar in plaats van toe te geven dat slecht management hun entiteit richting afgrond dreef, beweren ze stuk voor stuk dat ze de fusie niet nodig hebben maar dat ze een strategische stap ondernemen....(gaap...)

Even wat snelle conclusies. Read ´em and wheep:

- Als je nu een lening nodig hebt ben je zuur. Je krijgt het geld niet tenzij je de hoofdprijs betaalt

- De enige manier voor banken om geld binnen te halen is jouw salaris op een rekening courant te ontvangen of depósitos te verkopen (trap hier niet in!)

- Banken zullen steeds meer onduidelijke producten lanceren waarin depósitos verwerkt zitten

- Banken zullen de overheid proberen te beïnvloeden om de constructiesector te ondersteunen.

- Banken zullen alleen hypotheken verstrekken op huizen die ze zelf in portefeuille hebben

Nu geld meer dan ooit: volg niet blindelings de adviezen van de bankmedewerker op, hij is getraind door een visieloze entiteit.... en ga rondshoppen.

DIRECT INGeluisd, geloof de interestpercentages niet

Het is goed mogelijk dat je bij de titel ´DIRECT INGeluisd...´ moet denken aan een bepaalde bank. Het is echter niet mijn bedoeling met dit schrijven deze entiteit aan de financiële schandpaal te nagelen. Temeer omdat zij de stugge Spaanse bankmarkt openbraken met 0-commissie produkten.

Veel Nederlanders die lange tijd in Spanje hebben doorgebracht (ikzelf ga richting 10 jaar) verspaansen, met andere woorden: nemen de gewoontes van de Spanjaarden over. Als voorbeeld kan ik meegeven dat mijn vrienden vaak beklag doen over het feit dat ik overal en nergens te laat arriveer.

Voor wie het momenteel even aan scherpte ontbreekt; de titel refereert aan ING. Chapeau voor het business model & marketing strategie waarmee ze in 1987 de markt openbraken. NU maken ze zich echter schuldig aan Spaanse praktijken (¿verspaansing?).
Dames en heren, we gaan het hebben over de TAE. De wat?!! De Tasa Anual Equivalente.

In het kort: sinds 1990 verplicht de Banco de España de Spaanse banken om de TAE te gebruiken wanneer er over interest gesproken wordt. De intereses nominales veroorzaakten veel onduidelijkheid onder de klanten. Waar de TAE om veel duidelijkheid kan zorgen, slagen Spaanse banken er wederom heel goed in om onduidelijkheid te creëren. Vreemd genoeg in hun eigen voordeel. ¡Vaya sorpresa! De grootste bankboeven gebruiken naast de TAE nog steeds de nominale interest.

De TAE geeft in een percentage weer wat de effectieve kosten óf opbrengsten van een financieel product zijn WANNEER DEZE EEN JAAR ZOU DUREN! Product commissies zijn hierin verwerkt. Kosten die afhankelijk zijn van derden of te maken hebben met garanties, verzekeringen of eventuele kosten die met een transferencia de fondos te maken hebben zijn exclusief. Glashelder, niet?

Hoewel de TAE ook gebruikt wordt voor interest betalingen (voor de hypotheek wenden we ons tot TAE´s broertje CER), beperk ik mij nu even tot wat het ons oplevert. HOE VAAK ZIEN WE GEEN POSTERS MET ´DE EERSTE MAAND/3 MAANDEN 6%´ (of soortgelijk) hangen. Die posters zouden in de fik moeten.

Een concreet voorbeeld. Een klant van mij, meneer Z, rekende zich rijk bij de offerte van bank S. Bank S bood hem een rentabilidad del 6% TAE durante un mes. Er mocht maximaal éénmalig €10.000 ingelegd worden en zijn geld moest een jaar op de rekening blijven staan.

6/12 =0,5 De eerste maand had meneer Z recht op een reëele interest van 0,5%, wat bij een inleg van €10.000 overeenkomt met €50. Daarna, zo stond in de kleine lettertjes, zou hij 2,25 TAE ontvangen. 2,25/12 maanden van 1 jaar=0,1875 x 11 maanden (11 maanden + de 1e maand maken het verplichte jaar van het produkt vol) = 0,020625

0,020625 x 10.050 (wat hij na de 1e maand had) = €207,28 + €50 (van 1e maand)= €257,28, dit was wat meneer Z (nee, het was niet Zapatero) terug kreeg nadat hij een jaar lang niet over zijn €10.000 kon beschikken. Meneer Z is nu een klant van mij en hij heeft zijn spaaropbrengsten vervijfvoudigd.

Wat is dat nou: een financieel adviseur?

´Wall street is the only place in the world that people ride to in a Rolls-Royce to get advice from those who take the subway.´

Ook ik pak de metro in Barcelona om naar kantoor en klanten te gaan. Mocht je die zilvergrijze roadster onder die enorme stoflaag hebben zien staan in Poble Nou (¡limpiame!): die is van mij...

Wanneer mij gevraagd wordt wat voor werk ik doe antwoord ik dat ik financieel adviseur ben. Uiteraard doe ik meer dan financiële adviezen uitspreken. Zo geef ik presentaties over financiële constructies, economie en het NIET functioneren van het Spaanse bankwezen. Wat dat laatste betreft ben ik meermalig ´el cazador de bancos´ genoemd. Ook ben ik ´creador de capitales´ en financial coach genoemd. Financieel adviseur dus. Op zakelijk en -bij voorkeur- persoonlijk niveau.

Bij een juridisch geschil ga je naar een advocaat, bij lichamelijke pijn (of check-up) ga je naar een dokter en bij financieel onbehagen (of check-up) ga je naar een financieel adviseur. Alle drie handelen volgens de richtlijnen van de ´Ley de Privacidad´.

Dat Spaanse banken hun klanten een poot (of twee) uitdraaien is inmiddels bekend. Financieel advies van banken is vrijwel nooit in het belang van klanten. Dat was een doorn in het oog voor de Banc of Spain, de DGSFP (toezichthouder verzekeraars) en de CNMV (het Spaanse beurswaakhondje). Naar anglosaksisch model is de Consultor Financiero Personal in het Spaanse leven geroepen. In Spanje lopen slechts 500 van die licentiehouders rond die onder toezicht van de 3 eerder genoemde instanties opereren. Één van die 500 adviseurs is Nederlands, ...yours truly.

De misvatting bestaat dat ik mensen met veel geld adviseer. Sommige van mijn klanten hebben inderdaad genoeg centen bij elkaar ´geharkt´opdat ze niet meer hoeven te werken. De uitdaging is echter om voor mensen met weinig geld een kapitaal op te bouwen. Maximale service, minimale kosten.

Financiële adviezen sprak ik 9 jaar geleden ook uit toen ik in het traineeship van de ING zat. Maximale service, hoge kosten. Als incentive heb ik een trofee voor de beste financiële adviseur van het district Amsterdam (voornaamste district Nederland) gewonnen. Net als mijn auto rust deze onder een stoflaag.

Alle NL´ers in Spanje die zich in NL hebben uitgeschreven bouwen geen AOW-rechten op gedurende hun verblijf in het buitenland en hoogstwaarschijnlijk hebben zij een pensioenbreuk (lees: tekort) opgelopen. Dit is geen gezellig onderwerp,... het positieve nieuws zit hem echter in het feit dat er in Spanje goedkoper een potje kan worden opgebouwd dan in Nederland. Ik kan daarvoor een constructie opzetten waarbij je uiteindelijk geen kosten zult hebben.

Als je goedkoper wilt reizen dan de metro te pakken, dan kan je ouderwets de fiets pakken. Voordeliger je financiële toekomst regelen is onmogelijk.

Het gordijn waarmee de banken de huizenmarkt afschermen

Ondanks het FEIT dat variabele interest op de lang termijn meer rendement oplevert dan welk investeringsalternatief dan ook, blijven mensen mij bestoken met vragen betreffende de huizenmarkt. Schijnbaar is de buitenlandse populatie aan het ´Verspaansen´ en raken we geobsedeerd door eigen huisbezit als een Rajoy (twice a loser) die het presidentsschap ambieert.

In een eerder schrijven heb ik de Spanjaarden tot kampioen bellenblazen uitgeroepen. In een ander stukje gaf ik aan dat Spanje zich richting service economie en kwaliteitsproducten zou moeten bewegen. In dit stukje laat ik mijn mening/visie voor wat het is en beperk ik mij tot de harde getallen. Het verbaast mij dat de Spaanse media de getallen niet gebruikt om aan te geven waar de huizenmarkt naar toegaat: mayday, mayday...going down.

Ik trek het gordijn even opzij:

- Net als in de VS staan er in Spanje 1.000.000 woningen leeg. Het land van uncle Sam is echter 6 maal zo groot als Spanje;

- In 2000 bedroeg de waarde van uitstaande leningen aan bouwbedrijven € 33,5 miljard, in 2008 is die waarde opgelopen tot €318 miljard. Dat is een stijging van 850% en dat terwijl de huizenprijzen slechts met 10% gedaald zijn;

- Spaanse banken bepalen in 50% van de gevallen de taxatie van een woning (danger ahead!). In de helft van die gevallen gebeurt dat indirect.

- Het Spaanse werkeloosheidscijfer ligt op een kleine 18% (men voorspelt een percentage van 20 in 2010) wat overeenkomt met meer dan 4 miljoen mensen;

- Er zijn meer dan een miljoen gezinnen waarin niemand inkomen geniet! Onder die gezinnen bevinden zich vele die in een huis met hypotheek wonen.

Veel Spaanse banken verbergen hun verliezen achter een dun gordijn wat profesorisch bevestigd lijkt met zijden draadjes. Ze schroeven leningen op naar 40 jaar, schroeven de loan-to-value op naar 100% en worden vindingrijk in creatief boekhouden.

Geef het nog een jaar tot anderhalf jaar, zorg dat je een kapitaaltje gereserveerd hebt en het huisbezit in Spanje zal binnen handbereik liggen. Spaanse banken willen geen huizen bezitten (dat behoort niet tot hun core business) maar door achterstallige betalingen zijn ze verworden tot de grootste huizenbezitters van Spanje.

Paciencia.../Heb geduld.

Nederlands weer vormt geen barrière om kritische blik op Spaanse bankzaken aan te horen

Het weer was afgelopen maandag niet om over naar Nederland te schrijven. Grijze luchten, donderwolken, hagel en regen... het had iets weg van een vroege herfstdag in Nederland.

Hoewel ik door het trieste weer een minimale opkomst had verwacht, kwam er nog een kleine 30 man opdraven bij mijn - voorlopig laatste- lezing genaamd ´Lo que los bancos no cuentan´. Vrij vertaald komt dat neer op ´de banken draaien je je een poot uit en je hebt niets in de gaten´.


De spannende en minder spannende onderwerpen had ik de volgende namen meegegeven.
1. Sistema financiero (simplificado)
Uiteraard heb ik de 3 controlerende organen (CNMV, DGSFP en de Banco de España) en de daaronder hangende entiteiten toegelicht. Droge materie, maar de kop moest er af.
2. Una sucursal bancaria es una tienda de dinero
Spanjaarden beginnen langzaam door te krijgen dat een vertrouwenspersoon binnen de bank niet bestaat. Een bankkantoor is een dure geldwinkel en het personeel, hoe goed je ze ook kent, wordt gedwongen om commercieel te zijn. Mensen snappen dat wanneer klanten 20% op het krediet van een credit card betalen terwijl banken 1% betalen, er grof geld verdiend wordt.
3. Tener cultura financiera no es lo mismo que tener ser bancario
4. SEGURIDAD para nuestro dinero
De veiligheid van ons geld en het vraagstuk of een bank kan omvallen zit hem in de BIS ratio. Niet in die €100.000 staatsgarantie die met veel bombarie meegedeeld werd.
5. ¿Cómo ahorrar correctamente?
In de markt stikt het van de spaarprodukten, maar NIEMAND leert ons hoe je correct moet sparen.
6. Las bolsas
7. El error en elegir fondos
8. Un mercado donde siempre ganamos dinero
9.La magia del interés compuesto
10 Un medico financiero
Wanneeer je pijn in je lichaam hebt ga je naar een dokter. Wanneer je ´pijn´ hebt in je financiële situatie ga je naar een medico financiero. Zoals een arts en een apotheker niet dezelfde persoon mogen zijn, mag een financieel adviseur niet een bankmedewerker zijn. Net als bij een arts valt het werk van een financieel adviseur onder de Ley de privacidad. We analiseren, voorkomen financiële pijn -waar nodig- en adviseren.

Het publiek had goed geluisterd, was tijdens de presentatie al erg interactief ingesteld en stelde rake vragen over bovenstaande onderwerpen en de huidige recessie.

Na afloop werd door meerdere mensen om mijn boek gevraagd. Wie weet..komt dat er nog van. Toen ik na 2 uur en 3 kwartier ging opruimen zag ik hem zitten. Achter in de hoek zat een dakloze zwerver te slapen. Hij was het Nederlandse weer ontvlucht.

Spanje verdient gouden medaille economische bellen blazen

Niet om het betwetertje van de klas te zijn die een wit voetje bij de juf wil halen, maar zoals ik voorspeld heb klauteren de eerste economiën (Duitsland en Frankrijk) uit de recessie put. Waar verscheidene top-economen en vooraanstaande bankiers voorspelden dat de crisis jarenlang kon gaan duren laat de realiteit een andere waarheid zien. Natuurlijk bestaat er een risico op terugval (een zogenaamde double dip), maar laten we ophouden met twijfelen: onze oosterburen en de Fransozen winnen de eerste medalles.

Met twijfelen, angst en onderbuik gevoel (allemaal soft) zijn hele bedfrijven omgekletterd. Met speculeren en hoop (ook soft) zijn bellen geblazen waar Bubbilicious (de bellenblaaskauwgom uit e jaren ´80) jaloers op zou worden, maar hoop doet tevens leven. Met beide voeten op de grond staan is prachtig, maar je komt geen stap verder. Laten we dus een middenweg zoeken én positief blijven. De harde cijfers, die nooit liegen, zullen laten zien dat economische herstelprocessen -net als economiën- zich evolueren.

Deutschland en Frankrijk zijn belangrijk voor de EU-motor die waarschijnlijk eerder gaat draaien dan Obama´s economie. Traditioneel gezien zou eerst de VS op volle toeren moeten komen (eerst de beurzen, gevolgd door de economie) om vervolgens gevolgd te worden door het oude continent genaamd Europa.

Spanje is een ander verhaal. De slogan ´Spain is different´ die gebruikt werd om Spanje in toerismeland te promoten laat nu de keerzijde van de Olympische medalle uit ´92 zien. Die keerzijde is zwart of op z´n minst zo grijs als Spanje´s vergrijzende bevolking.

Die grote inmobiliaria bel die ze geblazen hebben is jammerlijk uit elkaar gespat en de druk die daarmee gepaard ging heeft makelaarskantoren en bouwmaatschappijen van de kaart geblazen. Wooshhhhhhhh... Veel Spaanse economen beweren dat de constructiesector weer snel op pootjes gezet moet worden en daar ben ik het -uiteraard- niet mee eens. Bedrijven zijn met reden (lees: door ongecontroleerd speculeren) omgevallen. ¡Malasuerte!

De Spaanse overheid wordt aangestuurd door een kapitein zonder economisch kompas die de internationale concurrentiepositie zou moeten verbeteren. Spanje moet zich niet meer op panje richten; het is nu EU lid. Spanje moet het bellenblazen achterwege laten en voor de gouden medaille van de export gaan, maar ik vraag me af of daar genoeg voor getraind is...

Slechtste stuurlui, maar de Spaanse beurs rendeert

Zoals we halverwege MAART voorspelden, hebben de beurzen hun grootste ´rally´uit de geschiedenis achter de rug. Er is veel geld verdiend. Waar anderen geen stap durfden te verzetten, spraken wij onze visie uit en stapten op 16 maart met zwaar geschut de economische oorlogszone in.

Achteraf analiseren is altijd makkelijk en dat is wat de meeste investeerders doen, met lege zakken...

Natuurlijk, natuurlijk... instappen in een crisis is gvoelsmatig erg moeilijk en ... natuurlijk..., achterover leunen met een drankje en even afwachten om te kijken hoe de beurzen zich verder ontwikkelen is makkelijk. Echter, afwachten is wat de meeste mensen doen en die vangen dus bot, cero, nada.

80% vaan de Spanjaarden falen met hun investeringen en terwijl hun trots, de IBEX-35, over de laatste 5 maanden 58,07% in waarde is gestegen, stonden de slechtste stuurlui wederom aan wal (een enkeling uitgezonderd). Felicitaties voor én dank aan onze internationale klanten!

Wat houdt een stijgng van 58% eigenlijk in?
Dat wanneer je €1.000 op 9 maart in de IBEX hebt geïnvesteerd, je waarde tot €1.580 is gestegen.

Er zijn vele manieren om risico´s te beperken voor wanneer de koersen och de andere kant doorslaan, ook die visie delen we graag en alvorens wij dit epistel afsluiten... een paar woorden over het nieuwe financiële modewoord: RATING.

Tot mijn spijt wordt ´rating´tot in de Spaanse media verkeerd geïnterpreteerd. Een ´rating´ (bijvoorbeeld van Standard & Poor´s of Moody´s) is NIETS meer dan een onafhankelijke opinie over de BETALINGSCAPACITEIT van een bedrijf aangaande een emissie (=uitgifte van bv aandelen). Onder geen enkele omstandigheid mag een ´rating´beschouwd worden als een aanbeveling tot kopen.

Zoals de oude Babiloniërs zeiden ´Koop alleen waar je verstand van hebt en als je dat niet hebt, schakel dan iemand in die dat wel heeft om je een aanbeveling te doen´.

Fysieke gesteldheid en pinnen in Spanje

In Nederland heb ik wel eens meegemaakt dat ik met een cliënt uit Spanje 3 straten moest afleggen om bij een pinautomaat te komen. Hoewel dat voor mij destijds heel normaal was, vertelde de volslanke, heftig rokende en zwetende Spanjaard in kwestie dat het erg vreemd was dat er zo weinig distributiepunten punten waren. Ik veronderstelde dat hij dat zei om zijn slechte conditie te verbergen.

Spanje en Nederland zijn voor wat de bancaire sector betreft dan ook 2 uitersten. Waar Nederland haantje de voorste is in het beschermen van de consument, transparente communicatie, kostenreducties en zo ook het minmaliseren van distributiepunten daar blijkt Spanje een oude kreupele stier te zijn.

In Spanje struikel je over de bankkantoren en hoewel het aantal door de crisis gereduceerd is van 45.000 tot 41.000, blijft Spanje het land met de meeste kantoren per inwoner ter wereld.
Het aantal pinautomaten ligt nog hoger. Niet alleen vanwege het feit dat ieder kantoor over meer dan één automaat kan beschikken, maar ook door wat we in Spanje ´Terminales Punto de Venta´ noemen. Dit zijn pinautomaten met beperkte functies en ze zijn te vinden in kleine winkelcentra, bioscopen, overheidsgebouwen... De vraag is wanneer in Spanje ieder openbaar toilet over een pinautomaat beschikt. Dat is handig wanneer je zit te ..


Het interbancaire netwerk van geldautomaten in spanje bestaat uit 3 sub-netwerken, te weten:


Red 6000
Dit netwerk wordt beheert door CECA (Confederación Española de Cajas de Ahorro). De huidige versie is in 2001 geïntroduceerd als betalingsplatform voor Spaanse spaarbanken. In die tijd was dit het grootste netwerk met 22.186 aangesloten geldautomaten. Kort daarna maakten 12 spaarbanken (waaronder grootheden als La Caixa en Caja Madrid) de overstap naar Servired. Het Red 6000 is met 14.589 geld automaten en 260.000 TPV´s het kleinste netwerk van de drieling.

Sistema 4B
Dit systeem stamt uit 1974 en is opgericht door banken die vandaag de dag allemaal onderdeel uitmaken van wat bekend staat als ´Banco Santander´ (BSCH), de grootste bank van Spanje. Het netwerk bevat 12.578 geldautomaten en 322.000 TPV´s.


Servired
In 2000 was Servired met 8.800 geldautomaten het kleine broertje van genoemde voorgangers. Kleine broertjes worden echter groot en vandaag de dag is Servired met 28.232 geldautomaten en 513.500 TPV´s het belangrijkste netwerk in pinautomatenland.
Commissie-vrij pinnen bij een geldautomaat wat bij een ander netwerk is aangesloten is nog steeds misión imposible en lijkt zelfs geen toekomstmuziek. Echter, verschillende ´bankjes´ die met Servired werken brengen geen commissie in rekening wanneer je geld opneemt bij andere instellingen via Servired: De 3 voorlopers zijn: Bancaja, Fibanc en Caixa Galicia.

Ongeacht je fysieke conditie kan je dus snel pinnen!

Spaanse banken: Does SIZE matter?

Antwoord: zeker niet

10 jaar geleden begon ik mijn carrière met een traineeship bij de ING, waar ik de ins en zeker ook de outs van Neêrlands GROOTSTE financiële dienstverlener leerde kennen. Jaren later kwam ik bij Neêrlands GROOTSTE bank terecht, beter bekend als De bank (met copy-paste in Spanje komen we uit op La Caixa, maar dat terzijde).

Beide vond ik mooie, efficiënte bedrijven met een sterke focus op zowel de klant als de commercie. Echter, als je alleen maar dat oude model van die dikke Mercedes hebt gereden weet je nog niet hoe lekker die Lexus, die markttechnisch veel kleiner is, rijdt én hoeveel voordeliger die is. Start your engines! Resumerend: met mijn huidige kennis durf ik te stellen dat beide grote, trage machines waren waarbij het beslissingsproces over minimaal 5 schijven loopt (autonome divisies daargelaten).

In Spanje is het met de banken niet anders gesteld. De grote Oscar-winnaars, Santander en BBVA, hebben beslissingsprocessen aangaande expansie- en commerciële strategieën gecentraliseerd wat neerkomt op opkopen van externe partijen en het uitknijpen van klanten. Dat doen ze snel en goed: het zijn succesvolle winkels van duur geld. Wanneer een klant echter een klacht of onzekerheid heeft, krijgt hij naast het dure geld een kluitje en mag in het riet gaan dwalen. Om nog maar niet te spreken over de teller die gaat lopen wanneer hij van het betreffende produkt af wil.

Na verschillende banken onder de loep te hebben genomen en mijn mening bij de Bank of Spain te hebben getoetst stuitte ik op een kleinere, maar uiterst sterke, betrouwbare en efficiënte instelling: Fibanc Mediolanum. Even voor de duidelijkheid: de Bank of Spain (Banco de España) is de hoogste financiële entiteit van Spanje en rapporteert rechtstreeks aan de Centrale Europese bank.

To the point, zal je als Nederlandse lezer denken en gelijk heb je. We laten ons niet makkelijk afleiden door grote marketingcampagnes en blahblah en zoeken veelal naar wat er écht toe doet. Wat er écht toe doet is de veiligheid van je geld. Hoe groot een bank is zegt niets over haar solvabiliteit en (dus) over de veiligheid van je spaarcenten. Lehmann, Citibank & de eerder besproken Nederlandse grootheden zijn sprekende voorbeelden.

De solvabiliteit van een bank wordt bepaald door de zogenaamde BIS Ratio. Deze wordt uitvoerig beschreven in het verdrag van Basel II (hoe hoger de ratio hoe veiliger je geld). Tijd voor harde feiten:

BIS Ratio Santander: 11,16%
BIS Ratio BBVA: 11,20
BIS Ratio gemiddeld Spanje: 11,55%
BIS Ratio Fibanc Mediolanum: 41,65%



Als we daarbij optellen dat laatstgenoemde door Business Week is uitgeroepen tot 1 van de 50 meest efficiënte bedrijven van Europa (no. 17) én aan de onderkant zit van het aantal klanten klachten (Banc of Spain) dan trek ik de conclusie dat groot zijn (in dit geval) zeker niet belangrijk is.

Opleving (Spaanse) economie? Zzzzzzzz

Mensen vragen mij nog steeds wanneer die GROTE opleving van de economie komt waar ik het in presentaties over heb. WAKE UP AND SMELL THE COFFEE! Want of je die nou zwart of ´con leche´ drinkt, forse rendementen worden momenteel behaald!

De ´grap´ zit hem in de emoties. De angst om te verliezen is altijd groter dan de zin om te winnen en 95% van de mensen werkt liever voor het geld dan dat zij het geld voor hen laten werken. Wat dit laatste betreft, een enkeling op deze planeet heeft dit tot een kunst verheven (met dank aan Warren Buffet).

Tsja, de Spaanse economie wordt grotendeels geremd door een schrikbarend hoog werkeloosheidscijfer, waardoor er minder geproduceerd wordt, minder inkomen gegenereerd wordt, er minder besteed en bespaard wordt en terwijl de handelbalans van España negatief doorslaat glijdt het nationaal inkomen als bambi op glad ijs ONDERUIT. Smack!

Desalniettemin zijn de grootste 35 bedrijven van Spanje (te weten; beursgenoteerd/ Ibex-35) toch niet allemaal stom en hebben kosten weten te besparen en uitgebreid in het buitenland. Het gevolg: ZELFS door de slechtstpresterende leerling in het EU-klasje worden ´en grande´ leuke cijfers behaald en dat terwijl 34% op de Spaanse beurs momenteel ondergewaardeerd wordt!

´Wall Street logra su mejor trimestre en una década´
Publicado el 30-06-2009 (Expansión)

Terwijl S&P 500 (500 beursgentoeerde bedrijven in Obama´s land) een verbetering van 15% laat zien, bereikt de Nasdaq Composite (index van meer dan 5000 internationale bedrijven met een scherp technologisch karakter) een stijgingspercentage van 20%.

Ter vergelijking: geld in een deposito stoppen levert momenteel tussen 1,5% en 1,8% op. Banken kampen nog steeds met een tekort aan liquide middelen en proberen ons met ondoorzichtige offertes te strikken. Ook Neerlans trots (ING) doet daar momenteel aan mee.

´Las bolsas ganan 7,5 billones de dólares en cuatro meses´
Publicado el 01-07-09 (Expansión)

Een opleving van 7,5 miljard dollar in slechts 4 maanden tijd. Zouden we dat kunnen classificeren als een grote opleving?

De meeste mensen plannen hun persoonlijke financiën minder zorgvuldig dan hun vakantie

Van de week werd mij door een niet-spaarder met weinig inkomen gevraagd om eens een helder blikje op mijn eigen uitspraak ´creating capital is for everybody´ te werpen.

Dus nogmaals: De meeste mensen plannen hun persoonlijke financiën minder zorgvuldig dan hun vakantie. JA, dit geldt naast de Spanjaarden ook voor Nederlanders. Als redenen ter rechtvaardiging noemen we: geen tijd, teveel stress, een onbeheersbare situatie, mijn hoofd staat er nu niet naar... een later tijdstip komt beter uit. Geloof me, van de 5 slechte redenen is de laatste het allerslechtst.

Het creëren van kapitaal, wat voor een ieder is weggelegd- heeft dus met planning te maken en zoals Benjamin Franklin zei: ´a man without a plan is not a man´...duidelijk?

Ik weet het, termen als sparen, pensioenopbouw of kapitaal opbouwen klinken niet SEXY. Ze schijnen iets met beperking van levensvreugde te maken te hebben en zetten vaak aan tot gapen. Geregeld hoor ik de krachtige uitspraak ´ik leef van dag tot dag´ wanneer ik mensen vraag wat ze voor zichzelf sparen.

Vaak probeer ik genoemde termen een andere betekenis te geven door de volgende vragen te stellen. Als we in het café een biertje drinken, wie betalen we dan? De barman. En als we onze croasanes of baguettes kopen? De bakker. Groente en fruit...jaja... de groenteman.....
Maar wanneer betalen we onszelf?!

Alleen wanneer we sparen, betalen we onszelf. Ik vind van mezelf dat ik hard werk en volgens de ´Rockefeller piramide´ betaal ik mezelf –dan ook- 3 maal uit (Ik vind namelijk dat ik hetverdien!). Op de korte termijn, middellange termijn en uiteraard op die hele lange termijn die gelieerd is aan dat oersaaie woord ´pensioen´...ughhh...
Denk nou niet dat ik door te sparen minder van het leven geniet!

Dus zonder de Rockefeller pyramid te demonteren en zonder te vervallen in een vurig schrijven over asociaal goedkope beursmogelijkheden, even wat praktisch advies. Laat via een machtiging elke 1e van de maand (ten minste) 10% van je netto inkomen overboeken naar een spaarrekening. Zo ben je er zeker van dat je jezelf niet vergeet te betalen. Het verbazingwekkende is dat je met een paar maanden het ´verlies´niet eens zult merken!

Voor de ondernemers onder ons: MAX 45% van de winst naar je privérekening, van daaruit 10% naar een spaarrekening en –indien gewenst- 10% naar een plezierrekening, want als je hard werkt moet je ook hard spelen (vrij vertaald: work hard, play hard).

Het plan van ´hard sparen´ kan je uitbesteden opdat het geld voor jou gaat werken in plaats van andersom.

Is het slecht om een oudje te beroven?!

Is het slecht om een oudje te beroven?!

Ja???!!
Waarom doe je het dan?

Dat oudje ben jij, ...over 30-40 jaar! Helaas kom ik veel dromers in de markt tegen die niet inzien dat ze een dief van hun eigen portemonee zijn en dat ze de keus om nu goedkoop iets te regelen afslaan om straks snoeihard op hun platte te gaan en financieel heel veel gaan inleveren.

Nee, dit is geen commerciële praat (nu even niet..). Ik spreek mensen van 50 die €1000 per maand moeten inleggen om een acceptabel pensioen voor hun 65e te regelen. Wonderen kan ik niet verrichten en die €1000 hebben ze over het algemeen niet. Tja...Een collega van mij noemt dit een Kleenex-gesprek. De dialoog is sneu en pijnlijk en die wil je eigenlijk niet afsluiten met de dooddoener ´Es lo que hay´.

Nog meer vrolijke feitjes? Jawel, bij dezen:
FEIT 1: Het antieke Spaanse Sociale Zekerheids systeem, wat de reparto (=verdeling) heet, gebruikt het geld wat jij afdraagt in de vorm van cotizaciones om de gepensioneerden van vandaag hun pensioen te betalen. Er is dus geen potje waar jouw naam op staat, waarin jouw centjes zich opstapelen.

Feit 2: Iedereen die werkt onderhoudt momenteel 2,2 gepensioneerden. Dat aantal neemt ieder jaar toe terwijl de afdracht afneemt (werkloosheid, langere leeftijdsverwachting & inflatie om 3 zijweggetjes in te slaan)

FEIT 3: Er zijn reeds 8 comunidades die een tekort vertonen terwijl er landelijk rode cijfers geboekt zullen worden tussen 2015 en 2025 (www.seg-social.es). Met andere woorden: er is dan al geen geld meer om pensioenen uit te betalen. En beetje jammer dat je als burger niets te zeggen hebt over je eigen afdracht.

FEIT 4: 65% van de gepensioneerden zegt problemen hebben om maandelijks rond te komen (gemiddeld tekort: €196) en ja.. daar zitten veel huisbezitters tussen (een huis is DUS geen investering voor je oude dag!).

FEIT 5: Om een maandelijks pensioen van €1000 te kunnen genieten is volgens de overheid een kapitaal van €250.000 benodigd. Als je dat al apart hebt gezet, hoef je je nergens zorgen om te maken.

FEIT 6: Een regeling voor je pensioen treffen is in Spanje goedkoper dan in Nederland. Mocht je terug gaan naar Nederland dan bestaat er een mogelijkheid om je opgebouwde kapitaal(tje) mee te nemen of om je plan voort te zetten.

Geloof me, als ik -toen ik 20 was- had geweten wat ik nu weet, dan had ik nu voor mijn 2e miljoen (€) gespaard. De materie klinkt vooral saai in jonge oren, maar hoe eerder je begint, des te verstandiger, goedkoper en zekerder... En waarom dan wel niet?
- Vanwege éen van Einstein´s uitvindingen: samengestelde interest, én
- Naarmate we ouder worden, worden verzekeringen (onderdeel van pensioen plan) duurder door een verhoogd risico.

Als je dat oudje niet wilt beroven, is het misschien tijd voor een vrijblijvend gesprek...

Gaan we het nou weer over die crisis hebben?!

Afgezien van de vele vragen die ik voor mijn oren krijg van wat de crisis nou eigenlijk inhoudt en hoe die nou écht ontstaan is, vind ik het eigenlijk interessanter om te kijken waar we staan en welke kant we opgaan.

Maar goed, vóór die blik op de toekomst een paar woorden over het GROTE, gemene monster genaamd crisis. Het woord ´crisis´ staat in de economische context voor verandering. Veelal volgt een crisis een periode van excessen, waarna een pas op de spreekwoordelijke plaats gemaakt moet worden. STOP!

Je merkt het misschien zelf niet, maar de afgelopen jaren zijn er schandalig veel schulden opgebouwd op alle mogelijke niveaus. Veelal gebeurde dit middels ingewikkelde financiële constructies waarvan zelfs de bouwer niet meer precies wist wat de riscico´s waren. Daarnaast waren de banken een siësta aan het houden terwijl er eigenlijk meer controle moest worden uitgevoerd en waren ze aan het prutsen met hun adviezen aan de klant... en bedankt.

Banken waren dus even vergeten dat één van hun hoofddoelen het veilig stellen van de spaargelden van de maatschappij is. Vervolgens gebruiken ze de ´crisis´ als excuus voor tegenvallende resultaten en houden de geldkraan dicht! Momenteel (begin juni 2009) staat de prijs van het geld (de Euribor) verschrikkelijk laag (rond de 1,5%) wat inhoudt dat de banken nieuw geld tegen spotprijzen kunnen aantrekken terwijl ze jou nog wel 20% op je krediet van je credit kaart laten betalen. Hoe scheef is dat?

Wanneer alle bedrijven bij elkaar (in dit geval in Spanje) gedurende twee trimesters minder factureren dan het voorgaande trimester, dan raakt een land in recessie. Om een lang verhaal toch heel kort te maken: de crisis (het ultieme dal) in de conjuctuur hoort bij de economische ontwikkeling net als dat de Sagrada Familia bij Barcelona hoort. En na dat duistere dal klautert de economie ALTIJD weer naar een piek.

Mensen vergeten snel. Zo weten we niet meer zo goed wat die Millenium bug, die alle computergestuurde systemen op de wereld kon ontregelen, inhoudt en wat er in 2001 gebeurde.
In 2001 gingen de twin towers en de IT-luchtbel in rook op. Ook toen waren de gevolgen een recessie en een stijgend werkeloosheidspercentage terwijl de markten 40-60% van hun waarde verloren. Met 3 jaar echter, had de beurs zich hersteld. De verliezen in de huidige crisis liggen op 35-55% en je zult zien dat het herstel sneller inzet dan dat iedereen roept.

Ik hoor economische doemdenkers en doorgewinterde beursbengels jammeren over het feit dat deze crisis toch wel HEEL heftig is. De ontwikkeling van nieuwe produkten en technologieën is ook HEEL heftig en de snelheid neemt exponentieel toe doordat produktieprocessen nog steeds verder geautomatiseerd worden.

De huidige crisis zal in de toekomst niet herinnerd worden als de heftigste crisis aller tijden. Ook niet zal er teruggedacht worden aan mensen die omkwamen van de honger zoals in de jaren ´30 van de vorige eeuw. NEE, deze crisis zal herinnerd worden als een banken crisis en vooral als een crisis waarna mensen verschrikkelijk veel geld verdienden!...the courageous few and the well-informed...

Geld en economie in Spanje

Definitie van geld: datgene wat algemeen wordt aanvaard als ruilmiddel en rekeneenheid, ook; oppotmiddel.

Of je nou van geld houdt of niet, als je niet terug in de tijd wil waar je 1 paard tegen 7 geiten kon ruilen dan heb je het nodig. Geld is het ´noodzakelijk kwaad´wat we nodig hebben om onze huur en levensbehoeften te betalen en om vele van onze wensen in vervulling te laten gaan.

Money makes the world go round is het credo waarop onze economie gestoeld is. If you have the money everything is funny is een moderne en eigenwijze spreuk. Minder funny is het echter wanneer je krom moet liggen om iedere maand net rond te komen.

In onze samenleving leren we op school informatie te reproduceren. Als we dat goed doen dan mogen we –bij Gods gratie- naar de universiteit en we worden voorgehouden dat wanneer je je universitaire titel in the pocket hebt, je financiële bedje zo goed als gespreid is.... maar dat is Fabeltjeskrant materie.

Dat het kopen van een huis een investering is, dat je niet kan leren hoe je rijk kunt worden, dat banken je financiële belangen behartigen en dat investeren in de beurs altijd risicovol is hoort eveneens onder het kopje ´onzin´ thuis.

Wat we niet op school of tijdens de studie -of eigenlijk nooit niet- leren is om een kapitaal te creëren, om rijk te worden en om het geld voor ons te laten werken, in plaats van te werken voor het geld. Ga nou niet zeggen dat dit niet interessant is, want anders verwijzen we je graag door naar http://www.communism.net/

Ik heb 8 jaar geleden al mijn troep bij elkaar geraapt om in een soort van opwelling mijn Spaanse liefde achterna te reizen. Die liefde is voorbij, maar ik woon nog steeds in dat heerlijke, slecht georganiseerde land en hoewel je vrienden in Nederland , er lekker op los consumeren en groeien in hun perfecte baan en beter en steeds meer verdienen om straks op hun oude dag naar een warm land in het zuiden te verhuizen, wonen wij er NU al.

Als je lekker meesjokt in het Spaanse gareel van iets meer dan die €1000 p.m. verdienen en je wilt je toekomst toch met wat meer cash tegemoet zien, dan is het misschien tijd om je prehistorische voorkennis van economie en financiële zaken wat op te poetsen. Vooralsnog hebben we meer mogelijkheden in Spanje, maar je moet ze wel kennen. Het is alleen jammer dat de Spanjaarden het zelf niet vatten, maar ach...zoals een politicus eens zei:´If you ain´t Dutch, you ain´t much´.

Met de economie is het net als bij voetbal of in een Spaans gossip programma op tv: iedereen heeft een mening, pretendeert expert te zijn maar niemand ziet die klepel van dat klokje dat ze horen luiden. Logisch, ...die ligt hier naast mijn laptop...