´Churros´ en beleggingsfondsen

Ik schijn het veel over beleggingsfondsen te hebben. Dat kan kloppen...
De meeste klanten kloppen bij mij aan omdat ze graag iets meer met hun geld zouden willen doen dan het op een slappe spaarrekening of een dul depositootje te laten renderen.

Voor die enkelingen die goed weten wat ze willen én reeds over kapitaal beschikken kunnen we een aandelenportefeuille samenstellen of ons richting Forex wenden (investeren in valuta). Binnen laatstgenoemde behalen we maandelijks een gemiddeld rendement van 11%! Dat doen we niet risicoloos, maar we doen het wel. Het is beduidend meer dan 1,4% per jaar in een gemiddeld depoZzzzzzzzzzzzito.

Mijn concurrenten, de Spaanse banken, maken het me makkelijk. Afgezien van de eigen bankprodukten kan het bankpersoneel weinig uitleggen. Vraag voor de grap eens de 10 belangrijkste (qua beurswaarde) bedrijven van hun eigen IBEX op te noemen of vraag eens om uitleg waarom de Spaanse beurs weer heftig teruggevallen is... Het juiste antwoord zullen ze je schuldig blijven.

Terug naar de fondsen. Voor de leek onder onder ons: in plaats van zelf ´naar de aandelenmarkt te gaan´om daar de moeilijke selectie te volbrengen en aandelen te kopen, wordt er een kant en klaar ´mandje´ afgeleverd waar door professionals de als beste geselecteerde stukjes bedrijven in zitten. De grootte van die selectie bepaalt de mate van de risicospreiding.

Tijd is in waardebepaling altijd een belangrijke factor en kan bij het beleggen in fondsen gebruikt worden om nog meer risico te beperken. Mijn klanten weten hoe dat werkt. Bij een neergaande beurs verliezen ze waarde ten opzichte van de voorgaande maand (momenteel -2 tot -5%), maar kopen ze goedkoper voor de komende maanden.

Fondsen zijn bedoeld voor beleggingen op de midellange termijn. Het is dan ook belachelijk dat de krant ´La Vanguardia´ wekelijks de beste fondsen weergeeft. Je kom er dan ook veel lucky shots tegen (ik noem een Ibercaja Bolsa) die je vervolgens nooit meer terug ziet en dat kan je als ´jammer´bestempelen als je je geld erin investeert.

Met de onderuitgegeleden wereldeconomie houd ik het bij global funds. Je zal zien dat die sneller aantrekken dan verwacht. Niet bij beheerders van Banco Popular of de lokale churros kraam.
Banken zijn goed in bancaire producten, churros kramen maken de beste churros en het beste vermogensbeheer wordt gedaan door vermogensbeheerders..

Mijn alltime favorites zijn JP Morgan en Blackrock. Laatstgenoemde viel recentelijk weer in de prijzen.

Spanje wordt verkocht

Buitenlandse investeerders dumpen en masse de aandelen made in Spain. De stier lijkt uitgeput en weet niet, met de banderillas in zijn zijden, of hij in de arena moet blijven, de toreros moet aanvallen of een schietgebedje moet doen.

Logischerwijs pakt Obama de banken, de grootste boosdoeners in deze crisis, aan. Zijn maatregelen hebben voor- en tegenstanders en richten zich met name op de exorbitant hoge betalingen die de directivos ontvangen en de te grote dimensies die sommige financiële reuzen aannemen. De maatregelen hebben wereldwijd invloed.

Laat de banken nou net tot één van die sectoren behoren die de stier nog hoop gaven en waar de belangrijkste beurzen op onze planeet van 2,17% (Londen) tot 2,61% (New York) daalden, maakt onze geliefde stier een knieval van bijna 6%.

De Spaanse beurs (de Ibex-35) heeft na de val na januari 2008 (van 15.802 naar 6.817 punten) nog een opleving tot 12.204 kunnen maken, maar nu de beurs terugvalt naar 10123,30 kunnen we al over de voorspelde double dip spreken.

Nu Santander als een jonge stier snel groter en sterker is geworden (€1,11 miljard), is het economisch gewicht al groter dan dat van de Spaanse economie (BNP: €1,06 miljard). Willen ze die stier in e toekomst ongeremd laten groeien of naar het slachthuis sturen om ´op te splitsen´ en te verkopen?