'SWAP' is overigens geen acroniem voor de door mij verkeerd geZpelde titel van dit beschaafde stukje kritiek.
Een SWAP (op z'n Castiliaans : permuta financiera) is een derivaat, wat we in beschaafd Nederlands een afgeleid product noemen. Bij een SWAP wordt er gespeculeerd met de fluctuatie van een onderliggende waarde, wat meestal een rente type betreft.
Simpel gezegd verruilen twee partijen een risico of kasstroom en deze twee componenten worden ook wel de legs van de transactie genoemd. Daarnaast wordt een bandbreedte afgesproken waartussen de onderliggende waarde (het rente type) mag schommelen. Wanneer er buiten de bandbreedte geschommeld wordt kom je als klant in de speeltuin van de bank en daar kan je ieder spel spelen wat je wilt. Onthoud wel: de bank wint altijd...
In een periode dat rentestijgingen een hot topic waren, werden SWAPS als warme broodjes ('Pas op ze zijn heet!') verkocht als -zoals eerder vermeld- verzekeringen tegen rentestijgingen. Nu de rentes flink gedaald zijn (en historische dieptepunten behalen) moeten de SWAP-klanten diep in de buidel tasten. De risico's zijn zoals gewoonlijk niet /nauwelijks uitgelegd én dat terwijl het een hoog-risico produkt betreft!
De boetes die betaald moeten worden om van dit produkt af te komen zijn torenhoog en zelfs bankdirecteuren weten in een rechtzaal niet uit te leggen hoe deze berekend worden.
Mocht je (Spaanse) mensen kennen die momenteel gebukt gaan onder dit fenomeen, laat ze dan contact met mij opnemen (info@wernerfinance.com). We hebben een associatie opgericht waar momenteel 500 gedupeerden lid van zijn.