martes, 12 de abril de 2011

Spaanse betalingsproblemen

De Griekse overheid heeft momenteel een schuld van 165 mrd, de Portugese overheid heeft 200mrd meer opgemaakt dan dat er binnenkwam, de Ierse overheid is momenteel 605 mrd verschuldigd en Spanje eindigt op de eerste plaats met een schuld van 770 mrd!


Overheidsinstanties betalen momenteel tot wel 15 maanden te laat in Spanje! Een vriendin van mij heeft een goedlopend opleidingsinstituut en heeft mij rekeningen laten zien die nog betaald moeten worden door de Catalaanse overheid (de Generalitat) ter waarde van €30.000. Nog erger; het betreft rekeningen uit 2008 en 2009! Kan je je indenken dat je als bedrijf een opdracht uitvoert of materialen levert en dan meer dan een jaar moet wachten op uitbetaling?

Denk eens aan serverend personeel, schoonmakers, leveranciers van materialen, maar ook de werkgevers van ingehuurd personeel. Al die bedrijven moeten wel hun kosten maken en hun personeel en belasting betalen, maar de Spaanse overheden wachten vervolgens een jaar en langer op uitbetalen.


Dat bedrijven zelf ook steeds minder happig zijn op snel betalen, dat mag duidelijk zijn. In Spanje hebben bedrijven sowieso al te maken met een betalingstermijn van 2 maanden en wat we momenteel zien is dat deze steeds vaker gerekt wordt. De hele economie (publieke en private sector) raakt steeds meer achterop.

Heel veel bedrijven gaan nu namelijk ten onder aan een gebrek aan cash en de entiteiten waar het geld ligt, de banken, hebben momenteel zelf veel stress met de reorganisatie van de bankensector. De omzet wordt gemaakt, de winsten zijn er op papier, de BTW moet worden afgedragen, maar er is een cash tekort omdat uitbetaling door de afnemer uitblijft. Dit is dus funest voor de economie, want in feite gaat deze ten onder aan een tekort aan liquide middelen.

Voor zover dat mogelijk is adviseer ik zoveel mogelijk MKB'ers om hun klanten in Noord-Europa te zoeken. Een volgend probleem is dan het gebrek aan talenkennis. Spanje is anders...



viernes, 18 de marzo de 2011

Spaanse spaarbanken, banken en wijsneuzerij


Anderhalf jaar geleden vertelde ik en plein Spaans public dat de Spaanse spaarbanken (Cajas de Ahorro) gedateerde instellingen waren en dat deze uiteindelijk omgebouwd zouden worden tot conventionele banken.


In de zaal zaten wat werknemers van dergelijke Cajas -mijn geluk- en die vielen uiteraard met felle kritiek over mij heen.

¨De cajas horen bij onze cultuur daar ze dichter bij de mensen staan dan de banken¨
¨Doordat de cajas nauw verbonden zijn an hun territorio -zowel sociaal als politiek- kunnen ze sneller handelen en zijn derhalve efficiënter¨.
¨Een deel van de winst wordt gereserveerd voor Obra Social; de maatschappij vraagt hierom¨.¨De cajas zijn niet beurgenoteerd, dus...blah blah blah¨.

Lariekoek en drogredenen!

Ik kon het onlangs niet laten één van deze heren (na mijn presentatie hebben we kaartjes uitgewisseld) te mailen met de vraag wat hij van het trage proces omtrent de actuele fusies én de verdwijning van de cajas vond. Zijn enige antwoord:¨¡Listillo! ;)¨ (=wijsneus, met een smiley)

Het lijkt er altijd op dat de Spanjaarden achter de feiten aanlopen en dat de Nederlanders, de wijsneuzen, haantje de voorste zijn.

Vorige week las ik in een rapport van de BBVA dat ze verwachten dat binnen 10 jaar de mensen toch minder bankkantoren nodig hebben. Hallelujah! Het is jammer dat er geen persoonlijke naam onder het rapport stond want ik had de schrijver voor deze geweldige ontdekking graag een sigaar gestuurd.

ING werd destijds met de introductie van de 0-commissie producten zwaar bekritiseerd. Ze zouden het Spaanse bankmodel om zeep helpen, hun Spaanse avontuur zou een flop worden aangezien ze maar een paar kantoren openden (terwijl de Spanjaarden kantoren wilden zien) en zich op online banking richtten... ook dat resultaat is inmiddels bekend. De oranje leeuw is here to stay.

Om er nog een schepje bovenop te doen, vond de geniale marketingafdeling de term ¨fresh banking¨ uit. Feitelijk houdt dat niets in, maar de gemiddelde Spanjaard -die de vertaling van fresh nog niet eens kent- vond het een term muy guay en vervolgens wilde half Spanje aan fresh banking bij de ING doen. Wijsneuzerij of genialiteit?

miércoles, 1 de diciembre de 2010

Geldzaken en economie in Spanje; het sprookje

Als een junkie die ontkent dat hij verslaaft is, beweert Spanje dat financiële steun uit het EU noodfonds, dat is opgericht na het ruimen van de Griekse scherven, niet nodig is. Op z´n Spaans noemen we dat een cuento de hadas.De grote boze wolf vertelde Roodkapje dat hij haar oma was...

In mijn kantoor, wat een jungle van oude kranten en economische boeken is, vond ik een paar citaten van DE Spaanse experts die ik graag me je wil delen:
Mario Gaviria, een gerespecteerde professor aan topuniversiteiten in Navarra en Madrid zei in 2007 het volgende: ´Hier in Spanje zal de globale crisis minder hard aankomen omdat onze reële economie solide is... Spaanse mensen werken meer en zijn meer cumplidora´. (.. een wan-citaat om in te lijsten..)

Zapatero, de kapitein op een zinkend schip wat ´Spanje´ heet, beweerde in januari 2008 dat Spanje niet in crisis verkeerde. Daarnaast zou het Spaanse inkomen per hoofd van de bevolking dat van Frankrijk overstijgen (...wat uiteraard niet gebeurde). Als gevolg bestempelde The Financial Times Zapatero als onwetend en arrogant.

Elena Salgado, de geweldige Minister van Economie die Spanje rijk (arm?) is, schrijft tijdens haar ambtstermijn meer sprookjes dan de gebroeders Grimm geschreven hebben. Enkele ¨highlights¨ :
-´In Spanje verkeren we niet in crisis´ (eind 2007).
-´Spanje klimt al uit de crisis, de arbeidsmarkt trekt aan´ (half 2008)
-´Spanje herstelt na een zware crisis´ (2009 en begin 2010)
-´We hebben het al vaker gezegd, maar economische indicatoren geven nu een duidelijk herstel aan. Spanje herstelt zich van de crisis.... dat is wat we denken´ (oktober 2010)

Mogelijk heeft Elena haar Economische titel gekocht. In Spanje zijn de mensen namelijk zeer bedreven in kopen en geld uitgeven. Dat gebeurt tot hoogtes waar zelfs de overheid niet bij kan.
M.i. is EU hulp onafwendbaar. wernerfinance redrockfx Vincent Werner

sábado, 13 de noviembre de 2010

Spanjaarden zijn niet productief


Tuurlijk, niet alle Spanjaarden kunnen over één kammetje geschoren worden, maar wanneer een wijd verspreide eigenschap het land in gevaar kan brengen, maak ik graag een uitzondering. Graag schijn ik mijn licht op de ´Spaanse aproductiviteit´.

Volgens Eurostat (het Europese equivalent van het CBS, of in Spanje: INE) zijn de Spanjaarden de minst productieve EU-leden. Niet de Grieken of de Italianen, noch de Portugezen... de Spanjaarden ¨produceren¨ minder dan de andere Europeanen binnen dezelfde tijdseenheid.

Indien je – net als ik- in het land der tapas y cañas leeft, moet je jezelf eens afvragen of je dat gebrek aan productiviteit terugziet in je eigen omgeving. Ik zie het namelijk nog steeds en het BLIJFT me verbazen. Met 10 jaar Spanje ervaring zou ik een boek vol anecdotes kunnen schrijven waarbij de omvang van de bijbel gereduceerd zou lijken tot dat van een stripboek.

Heb je wel eens een groep straatwerkers gezien? Er staat altijd een kluitje van 3-4 man tussen waarbij er één aan het werk is terwijl de rest toekijkt.

Ben je wel eens op een afdeling in de Corte Inglés geweest waar 5 man werken, maar waar iedereen ¨te druk is¨ om jou (de klant) te helpen?

Laatst heb ik een vriend begeleid bij het NIE-aanvraag-proces. De inefficiëntie was 10 jaar geleden niet heel anders, maar je wordt vandaag de dag officieel verzocht om om 6-7 uur in de vroege ochtend in de rij te gaan staan. De deuren gaan om 9 uur open en er is maar een beperkt aantal nummers voor klanten beschikbaar.... Kom je om 11.00 uur, wat wij bij de eerste poging deden, dan ben je te laat en moet je een dag later terugkomen. Om 14.00 sluit de tent, want dan moeten de ambtenaren uitrusten na een lange dag werken.

Banken zijn geopend van 8.30 tot 14.00, maar laat dat nou net (toevallig!) het moment zijn dat de meeste mensen werken en dus met geen mogelijkheid gebruik kunnen maken van de fijne bankdiensten die het land rijk is.

Veel Spanjaarden klagen dat ze zo hard werken en zo weinig verdienen. Dat ze in het algemeen weinig verdienen staat buiten kijf, maar dat harde werken kunnen we veelal vervangen door lang te werken. Rookpauzes worden te pas en te onpas gevierd, alcoholische dranken als vermouth, wijn, een biertje en een carajillo worden landelijk als onderdeel van de lunch aanvaard. Die lunch zelf duurt op veel plaatsen langer dan twee uur...

Tel hier het ontbreken van service niveaus en werkethiek bij op en je cocktail voor een flinke portie aproductiviteit kan geserveerd worden. Eet smakelijk en slaap lekker.

If you pay peanuts you get monkeys, but if you keep monkeys you gotta feed them peanuts.
Wernerfinance, redrockfx, Vincent Werner

jueves, 30 de septiembre de 2010

Staking in slapend Spanje


De communistische CCOO en de gematigde UGT staan recht tegenover de bezuinigingsplannen van de socialistische regering van premier Jose Luis Rodriguez Zapatero (ZP voor bekenden).

ZP wil onder andere de pensioengerechtigde leeftijd verhogen van 65 naar 67 en de ambtenarensalarissen met 5 procent korten.


Schokkende plannen voor een land wat op het punt staat achter Griekenland aan te glippen?
Ni de coña; totaal niet.

Desalniettemin is een vrije dag voor de onproductieve Spanjaard toch weer een vrije dag en dat is mooi meegenomen. Het gros van de ´spijbelaars´ is lekker thuisgebleven of op een terrasje gaan zitten. Heerlijk toch? Otra caña!

De overheidsbezuinigingen zijn echter nodig om de grote tekorten weg te werken. Massief hebben we op verschillende niveaus (persoonlijk, provincias, comunidades en nationaal) veel teveel geld uitgegeven. Sterker; grotendeels betrof het geld wat andere Europeanen hebben moeten afstaan...

De bevriezingen van pensioenen en verhoging van de pensioenleeftijd van 65 naar 67 jaar zijn geen leuke zaken. Het is veel leuker om in bed te bliven liggen, dvd´tjes te kijken of je klem te zuipen op het terras van je lokale bar (onder het mom ´overtuigen is overdrijven´..), maar een land zoals Nederland kijkt toch weer meer naar de toekomst.

Dat ZP geen leider is, staat buiten kijf. De door hem gepresenteerde plannen zijn echter een noodzakelijk kwaad om Griekse toestanden te voorkomen. Wanneer die plannen niet doorgevoerd worden kunnen we hier straks -volgens Griekse traditie- na het feestje de scherven oprapen.
www.redrockfx.com, werner finance, vincent Werner Financewerner,

lunes, 6 de septiembre de 2010

Spanje uit de euro?!


Verontwaardigde krantekoppen riepen ons een paar maanden geleden nog toe dat Spanje geen Griekenland is en dat er internationaal gezien een te negatieve kijk bestond op de Spaanse economie. Dat riep de directie van Lehman, de op 3 na grootste investeringsbank in de VS, eveneens alvorens in de afgrond te verdwijnen.

Sinds jaren waarschuw ik voor de wankele positie van Spanje in de glazen euro-vitrine. Vroeg of laat valt alles aan diggelen (voor zover dat nog niet gebeurd is).

Natuurlijk kijken we naar de economische indicatoren zoals de werkeloosheid, de begrotingstekorten, de economische groei...etc., maar wat we niet in economische berichtgeving terugzien, is wat ik noem de ´lack of European mentality´.

Waar ik vaak op terugval is waar: Brussel heeft 86 miljard in de Spaanse economie gepompt en de integratie van Spanje in de EU-zone heeft het geld destijds spotgoedkoop gemaakt waardoor iedereen een woning kon aanschaffen.

Wat ook waar is, is dat die verschrikkelijk veel bankkantoren die het land ´rijk´ is, allemaal ´s middags gesloten zijn, dat de Spaanse rechters (zo´n 4000) part-time werken en dat er op veel plaatsen in Spanje een beperkt werkrooster-zomerrooster wordt gehanteerd. Een zomerrooster?! Dat zou te maken hebben met de warmte buiten, maar volgens mij bestaat er zoiets als 'airco'.

Dat is een mentaliteitskwestie.

Ik beweer ook dat de lage productiviteit (Spanjaarden zijn nog minder productief dan de Portugezen en Grieken) daar een consequentie van is. Op persoonlijk, overheids- en bedrijfs niveau neemt men weinig verantwoordelijkheid in verhouding tot landen als Nederland, Engeland, Duitsland, Frankrijk... Dus; Een lack of European mentality.

Terug naar het economisch vergrootglas. Spaanse burgers en instellingen zijn het buitenland €1.500.000.000.000 schuldig. Dan kijken we nog niet eens naar de ´te verwaarlozen´ 200 miljard die de regering schuldig is.

Spanje doet veelvuldig een beroep op de vangnetten van de Europese Centrale Bank, maar daar zal spoedig een eind aan komen. Volgens een rapport van het vooraanstaande ´Capital Economics´ heeft Spanje de keus: of uit de euro stappen met een mogelijk herstel in 2017 of een gegarandeerde ´lost decade´ met torenhoge werkeloosheid en praktisch geen groei de komende 10 jaar.

Ik denk niet dat Spanje de euro achter zich zal laten (als ze dat al zou doen zou ze dat na een ander land doen), maar dat de economische tijden nog grauwer worden had ik reeds voorzien.
Werner Finance, Vincent Werner, www.wernerfinance.com
geldzaken Spanje

miércoles, 14 de julio de 2010

Een kijk op de dollar vanuit Barcelona


Geld maakt geld en mensen die niet bereid zijn een klein gedeelte van hun kapitaal opzij te zetten zullen het nooit 'maken'.

Er worden mij steeds meer vragen gesteld over de FOREX (van: foreign exchange), de grootste financiële markt ter wereld -of anders gezegd-; de internationale geldmarkt. Ogen die de financiële markten volgen weten dat dit vandaag de dag de markt is waar het meeste geld verdiend kan worden.
Veel vragen gaan over die oude vertrouwde dollar(USD), the greenback...
Maar hoe oud en vertrouwd is die waarde nou eigenlijk?

De dollar was niet altijd de dominante valuta in de wereldeconomie. In een grijs verleden, in de Gouden Eeuw genoot de gulden die status. In onze recentere geschiedenis, tot de eerste Wereldoorlog, was het Britse pond (GBP) de belangrijkste munt ter wereld.

Kort voor het einde van de Tweede Wereldoorlog (1940), grepen de Amerikanen de moneaire wereldmacht in Bretton Woods (New Hampshire). daar werden de valuta's van de belangrijkste Amerikaanse handelspartners aan de dollar gekoppeld. Daarbij garandeerden de VS dat centrale bankiers van deelnemende landen hun dollars onbeperkt konden inwisselen voor goud.

Eind jaren '60 begonnen Zwitserland, Frankrijk en Nederland de Amerikaanse garantie te testen door goud op te vragen uit de kluizen van Fort Knox. In 1971 nam toenmalig president Nixon de belangrijkste monetaire beslissing van de laatste 50 jaar: hij schortte de eerder afgegeven garantie eenzijdig op. Sindsdien speelt goud geen formele rol meer in het beleid van centrale bankiers. Een stukje papier, de dollar, nam de rol van monetaire standaard over. Vertrouwen dat dit stukje papier zijn waarde behoudt is cruciaal.

Aangezien andere landen voortdurend dollars nodig hebben om gronstoffen en olie te kopen, kan Amerika massa's dollars drukken zonder dat de inflatie in eigen land gierend uit de hand loopt. Zolang dat geld buiten de VS wordt uitgegeven is er niets aan de hand.

Terwijl doemdenkers verwachten dat de dollar vroeg of laat omvalt, bedragen de totale valutareserves in de wereld nog 5.700 miljard dollar, waarvan bijna de helft bij de Chinezen en de Japanners ligt. Hoewel de dollar ten opzichte van andere grote valuta's flink geschommeld heeft hoeven we ons dus geen zorgen te maken over het vertrouwen wat het geniet. het is nog veel waard. Nu de euro nog...financiiel advies Spanje, Barcelona, Werner Finance, geldzaken Spanje