Persmuskieten & Powerplayers in de Spaanse sprookjeswereld van geld en banken

Er was eens (Érase una vez....)... een land dat geregeerd werd door een grote boze wolf. Deze wolf had de democratie verworpen en wordt vandaag de dag vooral herinnerd als een beest wat iedere vorm van oppositie hardhandig de kop in drukte.

Onder het economisch vergrootglas zien we echter dat de man in kwestie (beter bekend als ´Franco´) ambitieus en carrière-georiënteerd was. Met 23 lentes was hij reeds kapitein en met 35 jaar was hij de jongste generaal van het Spaanse land. Onder Franco´s bewind kende het land een periode van stabiliteit en enorme economische groei. De welvaart nam toe en dit leidde in de jaren ´60 tot een nieuwe middenklasse.

Op de hindernisbaan naar de top stond één politieke beweging (de Falange), waarvan de leider in het gevang zat. Toen deze geëxecuteerd werd, werd dit stilgehouden voor de buitenwereld waardoor er geen nieuwe leider binnen die beweging gekozen werd. Franco liep op z´n gemak de hindernisbaan af en greep de macht. Dit was praktisch en doeltreffend. Het NIET-informeren kan tot macht leiden... Interesante...

De strategie van het niet-informeren (verder dan dat zal ik de vergelijking niet trekken) is op grote schaal toegepast door de banken en spaarbanken (cajas). Santander, BBVA en La Caixa zijn de sterspelers (lees: kampioenen in het niet-informeren) van de sterkste industrie in het moderne Spaanse sprookjesland. De Banco de España verplicht de banken om transparant

te communiceren maar voert vervolgens geen controles uit.

De beste, realistische rapporten en cijfers over de situatie van het Spaanse geld en de banken zijn afkomstig van buitenlandse bedrijven (marktonderzoek bureaus en consultancy firms) die in het Engels communiceren. Dat is jammer want laten de meeste Spanjaarden nou net geen Engels lezen.

Wanneer consumenten niet kunnen vertrouwen op de kracht van de Banco de España, de Spaanse banken, buitenlandse teksten en ook niet in aanraking komen met WernerFinance (ejem....), dan is hun enige uitweg naar informatie de Spaanse pers.

De Spaanse pers is veelal niets meer dan een ander sprookjesboek waarbij de banken als de gebroeders Grimm optreden. De Spaanse pers vermoeit ons al 3 jaar met het nieuws dat de Spaanse bankensector zo sterk is. Vaak (lees: heel vaak) zijn pagina vullende artikelen volledig gebaseerd op een rapport of onderzoek van Caixa Catalunya, BBVA en branchegenoten die allemaal hun eigen onderzoekafdeling hebben!

De persmuskieten nemen alles klakkeloos over wat de banken dicteren zonder ook maar enige onafhankelijkheid uit de pen te laten vloeien. Voorbeeld: 29 november: een pagina vullend artikel over de huizenprijzen die gestabiliseerd zouden zijn. Tussen neus en lippen door wordt genoemd dat het stuk gebaseerd is op een rapport van de SPECIALISTEN van de onderzoekstak van Caixa Catalunya. Op 3 december kunnen we echter in een klein persbericht lezen dat de Spaanse huizenmarkt nog voor 27% overgewaardeerd wordt en dat er nog 1,5 miljoen huizen op voorraad liggen...

Caixa Catalunya heeft net als andere banken huizen in portfolio waar ze vanaf moet. Ze heeft dus baat bij het afremmen van de huizenprijzen. Rapportjes en artikelen kunnen daarbij helpen, maar die horen niet in de nationale pers thuis. Het niveau past nét tussen Roodkapje en de rattenvanger van Hamelen met zijn fluit.

En ze leefden nog lang en gelukkig en WernerFinance blies het verhaaltje uit.

Rendementen in Spanje uit het verleden....

... bieden ook geen garantie voor de toekomst. Dit zinnetje wat je in Nederland bij iedere commerciële uiting van een financieel bedrijf hoort of leest moet hier nog uitgevonden worden. Spanje loopt achter.... qua service niveaus, qua economie en qua bescherming van de klant.

Tijdens mijn werk als adviseur blijft het mij verbazen hoe slecht men geïnformeerd is door de financiële instellingen die keer op keer bewijzen grijpgrage geldmachines zonder inzicht en kennis van zaken te zijn.

Van de week ben ik bij filialen van BBVA en Bancaja naar binnen gelopen. Ik had €10.000 en of de dame (BBVA) en heer (Bancaja) in kwestie misschien suggesties voor mijn spaarcentjes hadden....

Uiteraard hadden ze die: DE-PÓ-SI-TOSZzzzzzzzzzzz.... vermoeiend vind ik dat.

Zonder een profiel op te stellen of naar spaardoelen etc. te vragen wilden ze mijn geld als ´pasivo´op de balans van de bank parkeren opdat deze er leuke rendementen mee kan behalen terwijl ze mij afschepen met een reële interest van 1,8%.

Ik gaf aan dat ik mijn geld in beleggingsfondsen wilde investeren. Dat vonden ze riskant, want je wist immers nooit wat de beursen gingen doen. Dat klopt inderdaad, ..op de korte termijn. Je hebt echter ook nog zoiets als de middellange- en lange termijn die altijd rendabel zijn (European & Global) aangezien de economie zich evolueert. Noem me eigenwijs maar feiten en fictie weet ik goed te scheiden.

Na mijn aanhouden (de aanhouder wint) adviseerden ze mij in beide kantoren(!) in de IBEX-35 (de Spaanse beurs) te investeren. Ibex-belegginsfondsen hadden immers 31,3% rendement gegenereerd over de laatste 11 maanden.

Ook daar hadden ze gelijk in. Die stijging is echter veroorzaakt door een 6-tal bedrijven en die gaan het IBEX-karretje voorlopig niet meer trekken... Met een werkloosheidscijfer van 18,9%, een schuld van banken aan bouwbedrijven die over de laatste 8 jaar met 850% is gestegen en een zogenaamde morosidad (achterstallige betalingen) van 5% die in werkelijkheid veel hoger ligt is de Spaanse stier voorlopig even uitgerend. Die rendementen van gisteren liggen immers in een grijs verleden.

Tijd om naar het heden en de toekomst te kijken. De Deutsche ekonomie heeft zojuist voor de 2e keer op rij haar BNP (Bruto Nationaal Produkt) zien stijgen, de Europese inwoners krijgen vertrouwen in het herstel van het oude continent en de VS en Japan tonen ons het eerste herstel. Dat is goed nieuws.

Zonder straks achter de feiten aan te lopen investeer ik op persoonlijke titel in Europese- en wereldfondsen. De Europese economie zal niet explosief verbeteren in een jaar tijd, maar geef het die middellange termijn en je behaalt leuke rendementen in de toekomst. Velen zijn op zoek naar het ´fondo bomba´, maar die hebben het niet begrepen: een fonds is niet ontwikkeld voor de korte termijn.